Η τριχόπτωση μπορεί να οφείλεται σε διάφορους παράγοντες όπως η έλλειψη βιταμινών, το στρες, ορμονικές δυσλειτουργείες. Επιπρόσθετα έχει έντονο γονιδιακό υπόβαθρο. Ταυτόχρονα μπορεί να επιδεινωθεί μετά από εγχειρήσεις ή χημειοθεραπεία.
Οι φάσεις ανάπτυξης της τρίχας χωρίζονται σε 3 περιόδους:
Αναγενής: Πρόκειται για τη φάση κατά την οποία συντελείται αύξηση της τρίχας, η οποία διαρκεί 2-6
χρόνια.
Καταγενής: Είναι η μεταβατική φάση, κατά την οποία συντελείται η προετοιμασία του θύλακα για την
απόπτωση της τρίχας και διαρκεί 2-4 εβδομάδες.
Τελογενής και εξωγενής: Πρόκειται για φάση αδράνειας, πτώσης δηλαδή της τρίχας, η οποία διαρκεί 2-4
μήνες.
Η ημερήσια φυσιολογική τριχόπτωση του τριχωτού της κεφαλής κυμαίνεται περίπου σε 100 τρίχες. Εάν ο
αριθμός αυτός αυξηθεί, τότε ενδέχεται να παρατηρηθεί αλωπεκία.
Τα πιο συχνά είδη τριχόπτωσης είναι η ανδρογενετική αλωπεκεία που οφείλεται στις ορμόνες μας και την
ευαισθησία των τριχικών θυλακίων σε αυτές, η τελογενής τριχόπτωση που οφείλεται στην απότομη και
ταυτόχρονη μετάβαση πολλών τριχοθυλακίων στην τελογενή φάση και η γυροειδής αλωπεκεία που
οφείλεται στην απότομη απόπτωση της τρίχας λόγω αυτοαντισωμάτων που παράγει ο ίδιος μας ο
οργανισμός. Πιο σπάνιες μορφές τριχόπτωσης είναι ο θυλακικός λειχήνας, η πρόσθια ινωτική αλωπεκεία, η
συφιλιδική αλωπεκεία και η αναγενής αλωπεκεία μετά από χημειοθεραπεία ή ανοσοκατασταλτικούς
παράγοντες.
ευαισθησία των τριχικών θυλακίων σε αυτές, η τελογενής τριχόπτωση που οφείλεται στην απότομη και
ταυτόχρονη μετάβαση πολλών τριχοθυλακίων στην τελογενή φάση και η γυροειδής αλωπεκεία που
οφείλεται στην απότομη απόπτωση της τρίχας λόγω αυτοαντισωμάτων που παράγει ο ίδιος μας ο
οργανισμός. Πιο σπάνιες μορφές τριχόπτωσης είναι ο θυλακικός λειχήνας, η πρόσθια ινωτική αλωπεκεία, η
συφιλιδική αλωπεκεία και η αναγενής αλωπεκεία μετά από χημειοθεραπεία ή ανοσοκατασταλτικούς
παράγοντες.
Η αξιολόγηση της τριχόπτωσης γίνεται μέσω της λήψης του ιστορικού, της κλινικής εξέτασης και
δερματοσκόπησης μαζί με το τριχοριζόγραμμα. Παράλληλα μπορεί να γίνει αιματολογικός έλεγχος και
λήψη βιοψίας από το τριχωτό της κεφαλής. Ανάλογα με το είδος της τριχόπτωσης μπορούν να εφαρμοστούν
διάφορες θεραπείες όπως:
1. Τοπικά ή συστηματικά σκευάσματα με μινοξιδίλη, στεροειδή, φιναστερίδη. Τα σκευάσματα θα
σας χορηγηθούν από τον ιατρό και θα σας αναλύσει το χρόνο θεραπείας και πότε θα γίνει η
επαναξιολόγηση.
2. Ενέσιμη θεραπεία με PRP. Με τη μέθοδο PRP χρησιμοποιούμε τους αυξητικούς παράγοντες του
αίματος του ασθενούς κατά της τριχόπτωσης. Στη αρχή γίνεται αιμοληψία από τον ασθενή.
Παίρνουμε συνήθως μια μικρή ποσότητα αίματος γύρω στα 10 ml. Στη συνέχεια γίνεται ειδική
επεξεργασία του αίματος (φυγοκέντριση) για να διαχωρίσουμε τους αυξητικούς παράγοντες από το
υπόλοιπο αίμα. Τέλος χορηγούμε τους αυξητικούς παράγοντες με μικρές ενέσεις στο δέρμα.
Ανάλογα με το πρόβλημα του ασθενούς μπορεί να χρειαστούν 2-4 συνεδρίες.
3. Γονιδιακός έλεγχος. Η εφαρμογή γονιδιακού ελέγχου μπορεί να γίνει σε περιπτώσεις όπου
χρειάζεται να γίνει εξατομικευμένη (targeted) θεραπεία ανάλογα με τη λειτουργία των γονιδίων του
ασθενούς.
δερματοσκόπησης μαζί με το τριχοριζόγραμμα. Παράλληλα μπορεί να γίνει αιματολογικός έλεγχος και
λήψη βιοψίας από το τριχωτό της κεφαλής. Ανάλογα με το είδος της τριχόπτωσης μπορούν να εφαρμοστούν
διάφορες θεραπείες όπως:
1. Τοπικά ή συστηματικά σκευάσματα με μινοξιδίλη, στεροειδή, φιναστερίδη. Τα σκευάσματα θα
σας χορηγηθούν από τον ιατρό και θα σας αναλύσει το χρόνο θεραπείας και πότε θα γίνει η
επαναξιολόγηση.
2. Ενέσιμη θεραπεία με PRP. Με τη μέθοδο PRP χρησιμοποιούμε τους αυξητικούς παράγοντες του
αίματος του ασθενούς κατά της τριχόπτωσης. Στη αρχή γίνεται αιμοληψία από τον ασθενή.
Παίρνουμε συνήθως μια μικρή ποσότητα αίματος γύρω στα 10 ml. Στη συνέχεια γίνεται ειδική
επεξεργασία του αίματος (φυγοκέντριση) για να διαχωρίσουμε τους αυξητικούς παράγοντες από το
υπόλοιπο αίμα. Τέλος χορηγούμε τους αυξητικούς παράγοντες με μικρές ενέσεις στο δέρμα.
Ανάλογα με το πρόβλημα του ασθενούς μπορεί να χρειαστούν 2-4 συνεδρίες.
3. Γονιδιακός έλεγχος. Η εφαρμογή γονιδιακού ελέγχου μπορεί να γίνει σε περιπτώσεις όπου
χρειάζεται να γίνει εξατομικευμένη (targeted) θεραπεία ανάλογα με τη λειτουργία των γονιδίων του
ασθενούς.